این چند خط، تنها خاطرات بی اهمیت یک ذهن قهوه خوار نیست! مقدمه ای است برای اینکه دفتری جدید در وبلاگ ماندیرو را مقابل شما مخاطبان عزیز بگشاییم. اما نویسنده ترجیح داده از یادمان خاطراتش در شهر مشهد بگوید و چند کافی شاپ قدیمی این شهر.
کافی شاپ هایی که دوست دارید درباره آن ها بنویسیم به ما معرفی کنید.
سابقه اولین آشنایی من با قهوه به سی سال پیش باز می‌گردد، زمانی که در شهرمان مرسوم بود در مراسم ترحیم درگذشتگان، فنجان کوچکی قهوه‌ی غلیظ و شیرین، بخشی از پذیرایی باشد. لاکچری و معمولی هم نداشت، چای، قهوه، خرما و حلوا، پای ثابتِ ختم و فاتحه‌خوانی همه مشهدی‌ها بود و من که کودکی‌هایم در دهه‌ی شصت سپری میشد از مُردن دیگران، فقط قهوه‌اش را دوست داشتم.
این قهوه البته چیزی عجیب بود چون با شکر فراوان در کتری‌های بزرگ جوشانده و دم میشد و احتمالا نسخه ناقصی از قهوه‌های عربی یا قهوه ترک امروزی بود. اما این اولین قهوه‌ها، هیچ‌گاه نتوانست آن حسی را خلق کند که با اولین بار تجربه‌ی «اسپرسو» متولد شد: جادوی قهوه!
جادوی قهوه، در اسپرسوی کافی‌شاپ‌هایِ انگشت‌شمار و در آخرین سال‌های دهه هفتاد به جان ما و بعضی هم‌نسل‌هایمان افتاد، اسپرسو حسی را در ما بیدار کرده بود که البته سخت به دست می‌آمد و برای نسلی که قدر جیبش دانشجویی دوخته شده بود، گران‌قیمت تمام میشد و بلکه تا حدی لوکس.
جوان‌ترهایی که این مطلب را می‌خوانند شاید ندانند که از زمانی صحبت می‌کنیم که روی هم رفته حتی پنج تا کافه هم در مشهد نداشتیم و تازه خیلی از آن‌ها، کافی‌شاپ هتل‌های خوب مشهد بود. بماند که همان‌ها هم بیشتر جای دنجی بود برای یک همنشینی دزدکی تا کافه‌ای که قهوه‌اش مهم باشد!
دهه هفتاد در شهر مشهد به جز هتل هما، تنها دوسه کافی‌شاپ دیگر وجود داشت مثل شکلات داغ، گیلاس (بلوار سازمان آب) و این اواخر هم شوگر (کافه شکر در بلوار ملاصدرای فعلی) و بیسکویت که از قدیمی‌های مشهد هستند. در «دانژه» و یکی دو آبمیوه‌فروشی دیگر در بلوار سجاد هم گاهی کنار منوی بستنی و آبمیوه، قهوه نیز پیدا میشد.
بعدها این کافی‌شاپ‌ها بیشتر و بیشتر شد تا امروز که در هر کوچه و خیابانی اگر یک کافه نباشد حتما دو تا قهوه‌فروشی هست. می‌توان با جادوی قهوه به دنیای خیال‌انگیز کافه‌ای خزید و ساعتی را در تنهایی، با یک دوست یا جمعی از رفقا گذراند، اما هنوز هم کم هستند کافی‌شاپ‌هایی که بتوان به باریستایش اطمینان کرد که آنچه را باید بداند بلد باشد.
از این پس و در این بخش از وبلاگ ماندیرو، به سراغ کافه‌های شهر و کشورمان می‌رویم. با منوها و از آن مهم‌تر باریستاهایشان آشنا می‌شویم، می‌پرسیم که برای جادوکردن مشتریانشان با قهوه چه راهکاری دارند، از خوب‌ها تمجید می‌کنیم و اگر کافه‌چی نابلدی هم به تور ما بخورَد از نقد و معرفی بی‌نصیبش نخواهیم گذاشت. کافی‌شاپ‌هایی را که دوست دارید درباره آن‌ها بنویسیم، از طریق بخش
ارتباط با ما و یا پیام مستقیم در
اینستاگرام و
تلگرام به ما معرفی کنید.
با ما همراه بمانید.
